Ο Καντ δεν δεχόταν πως η συνείδηση του ανθρώπου είναι «τάμπουλα ράζα», ένας λευκός και παθητικός πίνακας, που καταγράφει απλώς τις εντυπώσεις που έρχονται απ’ έξω.Θεωρούσε πως η συνείδηση συνεισφέρει κι αυτή και σφραγίζει την αντίληψή μας για τον κόσμο.
Μπορείς να το παρομοιάσεις με ό,τι συμβαίνει όταν γεμίζουμε ένα γυάλινο δοχείο: Το νερό παίρνει το σχήμα του δοχείου. Έτσι και οι εμπειρίες μας παίρνουν το σχήμα και τη μορφή που τους δίνει η συνείδησή μας.
Με άλλα λόγια, δεν προσαρμόζεται μόνο η συνείδηση στα πράγματα, αλλά και τα πράγματα στη συνείδηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου