Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Διώξεις αρχαίων φιλοσόφων...

Όταν ο Πυθαγόρας εγκαταστάθηκε στον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας (532 π.Χ), οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές. Η πόλη ήταν συντηρητική και το ιερατείο ισχυρό.
Κατηγορήθηκε για αθεΐα και διαφθορά των νέων, συνελήφθη αλλά στο δικαστήριο αθωώθηκε.
Αργότερα κατηγορήθηκε πως ετοίμαζε συνωμοσία κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος, ο όχλος εισέβαλε στη Σχολή του καταστρέφοντας και καίγοντας τα πάντα, θανατώνοντας πολλούς απ' τους μαθητές του αλλά και τον ίδιον!
Ο Ζήνων ήταν κι αυτός πνεύμα φιλελεύθερο και πολεμούσε με σθένος κάθε τυραννία και ιερατείο.
Συμμετείχε σε κίνημα κατά του Τυράννου της πατρίδας του Νέαρχου, φυλακίστηκε και υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Κάποια στιγμή ζήτησε να πει στον ίδιο τον Νέαρχο κάποιο μυστικό. Εκείνος έσκυψε να το ακούσει και τότε ο Ζήνων του ξερίζωσε με τα δόντια του το αυτί!
Έπειτα απ' αυτό θανατώθηκε...
Ο Αναξαγόρας κατηγορήθηκε για αθεΐα επειδή υποστήριζε πως ο Ήλιος δεν είναι θεός αλλά μια μάζα από πυρακτωμένες πέτρες. Καταδικάστηκε σε θάνατο, φυλακίστηκε και λίγο πριν εκτελεστεί φυγαδεύτηκε απ' τον Περικλή μακριά απ' την Αθήνα...
Ο Πρωταγόρας, ο πατέρας της Σοφιστικής, κατηγορήθηκε, επίσης, για αθεΐα και ασέβεια.
Για να γλυτώσει τη σύλληψη μπάρκαρε σε ένα μικρό καράβι για τη Σικελία. Το πλοίο ναυάγησε και ο φιλόσοφος πνίγηκε...
Για τον Σωκράτη τα ξέρουμε. Μόνο που αυτός προτίμησε να πεθάνει παρά να το βάλει στα πόδια...
Αλλά και πολλοί ακόμη αρχαίοι φιλόσοφοι γνώρισαν κατατρεγμούς και κοινωνική απομόνωση:
- Τον Δημόκριτο οι σύγχρονοί του τον θεωρούσαν "μανιακό" και "πειραγμένο στο μυαλό"!
- Ο Θαλής είχε τη φήμη του "τεμπέλη" και του "αφηρημένου". Τον θεωρούσαν τόσο άχρηστο που "δεν μπορούσε να κάνει πέντε βήματα χωρίς να πέσει σε λάκκο"!

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

"Μαύρα πρόβατα" οι αρχαίοι φιλόσοφοι...

Ας μη γελιόμαστε. Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι δεν είχαν καμία σχέση με το μέσο άνθρωπο της εποχής τους.
Πολλές φορές δεν έχαιραν της εκτίμησης των συμπολιτών τους. Αντιμετωπίζονταν συχνά με προκατάληψη, σκεπτικισμό, πολλές φορές και με χλευασμό ή διώξεις.
Η μεγάλη μάζα του λαού ήταν κολλημένη στο συντηρητισμό της, στις δεισιδαιμονίες της, στην αγχωτική αναζήτηση του επιούσιου...
Οι αρχαίοι φιλόσοφοι αναζητούσαν την ουσία των πραγμάτων και συχνά έρχονταν σε ρήξη με το ιερατείο της εποχής τους, τους θεούς και τους μύθους τους. Επέκριναν τις κρατούσες θρησκευτικές αντιλήψεις ως αφελείς και μυθολογικές.
Κι αυτό ήταν πολλές φορές αρκετό να τους φέρει αντιμέτωπους και με το πολιτικό κατεστημένο.
Αν προσθέσουμε και το γεγονός πως οι περισσότεροι απ' αυτούς ήταν άνθρωποι εκκεντρικοί, μοναχικοί και συχνά αντικοινωνικοί, έχουμε μπροστά μας τις κυριότερες αιτίες που οι περισσότεροι των αρχαίων φιλοσόφων ήταν τα "μαύρα πρόβατα" της εποχής τους...

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Τι απέγιναν τα χαμένα έργα του Πλάτωνα;

Σε αντίθεση με τους μεσαιωνικούς καλόγερους της Δύσης, οι Αιγύπτιοι Πατέρες της ερήμου απέρριπταν την έννοια της μάθησης και τη "γνώση για τη γνώση"!
Ο Άγιος Αντώνιος ήταν αρνητικός απέναντι στα βιβλία. "Στον άνθρωπο που έχει σώας τα φρένας δεν χρειάζονται βιβλία", δίδασκε. Το μόνο βιβλίο που χρειαζόταν ο ίδιος ήταν η φύση "που ως δημιούργημα του θεού είναι παρούσα κάθε φορά που θέλουμε να διαβάσουμε τα λόγια Του"...
Πολλοί απ' τους κόπτες μοναχούς, οπαδούς του Αγίου Αντωνίου, ακολουθούν το παράδειγμά του. Προτιμούν μια ζωή σκληρής χειρωνακτικής δουλειάς και πολύωρης προσευχής, παρά μια ζωή μελέτης.
Στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν ένας Βρετανός περιηγητής επισκέφτηκε το κοπτικό μοναστήρι στο Ουάντι Νατρούν ανακάλυψε χειρόγραφα χαμένων έργων του Ευκλείδη και του Πλάτωνα που χρησιμοποιούνταν ως πώματα των δοχείων με το λάδι της Μονής...

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Πώς να χρησιμοποιούμε το παλτό μας για να μας περνάει ο θυμός!

O Μαρκ Τουέιν, εκτός από σπουδαίος συγγραφέας ήταν και πολύ εκρηκτικός χαρακτήρας!
Ήταν τόσο θερμόαιμος και ευερέσθητος που με το παραμικρό ξεσπούσε στους γύρω του μέχρι σημείου να γίνεται αντικοινωνικός.
Όταν ο ίδιος αντιλήφθηκε την αδυναμία του, επέλεξε τον εξής τρόπο για να ελέγχει το θυμό του:
Κάθε φορά που κάποιος τον ενοχλούσε του απαντούσε με ένα καυστικό γράμμα!
Πάντα, όμως, άφηνε το γράμμα στο παλτό του για τρεις μέρες. Αν στο διάστημα αυτό ένιωθε ακόμα θυμωμένος, το ταχυδρομούσε.
Αλλά, συχνότερα, η οργή του είχε ξεθυμάνει, οπότε έκαιγε το γράμμα...
Με τον τρόπο αυτό επανακτούσε την ισορροπία του και εξασκούνταν στις αρετές της υπομονής, της ανεκτικότητας και της περίσκεψης...